Depolara Doğru Yola Çıkıyoruz

Tura ters bir sırayla başlıyoruz. Önce üretimi değil binlerce fıçının olgunlaştığı dev depoları ziyaret edeceğiz. Yolda eğlenceli bilgiler almaya devam ediyoruz. Şu anda Jack Daniel’s ta yaklaşık 500 kişi çalışıyor (Lynchburg’un tüm nüfusu dersek yalan olmaz). [highlighted_p boxed=”false” center=”false”]Çalışanlara her ayın ilk Cuma gününde bir şişe Jack Daniels dağıtılıyor. O yüzden bu Cuma gününe “Good Friday” adını takmışlar. [/highlighted_p] Lynchburg’un şirin evleri arasından geçerken otobüsümüz duruyor; şanslıyız çünkü önemli bir ana tanıklık ediyoruz zira bu ışık Lynchburg’daki tek trafik ışığıymış ve o anda kırmızı:)

Dev bir deponun yanında duruyoruz. Bu o çevrede bulunan 87 depodan biri. Jeff deponun kapısını elleriyle açıyor ve içeri kafamızı uzatmamıza izin veriyor, ortamda yoğun bir alkol buharı bulunduğu için içeride fotoğraf çekmemiz elbette yasak, ancak kapıdan 1-2 fotoğraf çekebiliyoruz. Depoda 20.000 kadar fıçı (yaklaşık 4 milyon lt viski) olduğu bilgisiyle başlıyoruz. Jeff’le sohbetimiz başlıyor. Kafamda üretim ve depolama süreci ile ilgili binlerce soru var, kafamdaki en önemli soruyu sormak ve bilgi almak için en doğru yerdeyiz: Meleklerin payı oranları kaç? [highlighted_text]Jeff yılda yaklaşık %3-5 hacmi meleklerin payı olarak kaybettiklerini söylüyor. Kaybın yaklaşık %5’i fıçının emdiği viski miktarı (yaklaşık 10 litre), kalanı da buharlaşarak kaybediliyor. Jeff meleklerin payı oranının deponun üst katlarında daha fazla olduğunu ve oradaki fıçıları Single Barrel için kullandıklarını da ekliyor.[/highlighted_text] Jack Daniel’s şişelenmeden önce ortalama 4-7 yıl fıçıda kalıyor. Yedinci yıldan sonra tatta bozulma yaşadıklarını belirten Jeff üst katlarda yaklaşık 6 yıl beklemiş bir fıçının İskoçya’da 18-20 yıl beklemiş bir fıçıya eşdeğer bir olgunlaşmaya gösterdiğini belirtiyor.

Bildiğiniz gibi Amerikan yasaları gereği kullanılan bir fıçı bir daha kullanılamıyor ve işi biten fıçılar İskoçya’ya gönderiliyor. Jeff 2.5 milyon fıçıya yakın fıçının başka damıtımevlerine gittiğini ve bu yüzden dünyadaki her viskinin biraz Jack içerdiği esprisini yapmadan edemiyor. Bu arada her bir Jack Daniel’s No:7 şişesinde yaklaşık 200 fıçıdan viski bulunduğunu öğreniyoruz. Bu rakam Jeff Arnett ve ekibinin ustalığının ve Jack Daniel’s ın uzun yıllardır hiç değişmeyen tat ve kalitesini sağlamak için ne kadar dikkatli bir bir süreç yaşandığının da bir kanıtı.

Depodan ayrılıyoruz…

Ortam yemyeşil ve sessiz, kıvrılarak aşağıya doğru yönelen bir patikada ilerlerken gövdeleri simsiyah ağaçlar dikkatimizi çekiyor. İskoçya’da da tanıklık ettiğimiz bu doğa olayını nedeni alkol buharıyla çoğalan ve bulduğu her yüzeye yapışan siyah renkli, mikroskopik bir organizma olan Baudoinia Compniasensis. Meleklerin ve bu mantar türünün ağzının tadını bildiğini düşünmeden edemiyor insan.

Jack Daniel’s Kömürü

Bu patikadan aşağı doğru ilerlerken karşıma çıkan manzarayla heyecanım artıyor. Meşhur Rickyard’dayız. Dev akçaağaç (ing Maple) odun öbekleri ve ardında yakıldıkları fırını görüyoruz. Günde 2 kez yapılan yakma işlemini malesef kaçırmışız, ancak viskiyle ıslatılıp yakılarak kömür haline gelen akçaağaç kömürlerinin soğutma işlemini yakalıyoruz. İşçileri ellerinde su hortumlarıyla kömürleri soğutuyor ve kırılarak küçük parçalara dönüşmesini sağlıyorlar. Akçaağaç kolay yanması için önce viskiyle ıslatılıyor, odunları ıslatmak için kullanılan eski püskü pompadan elimize newmake (fıçıda olgunlaşmamış) Jack sıkmak çok eğlenceli. Buradan kömür almadan dönmek olmaz, ellerimi simsiyah yapmak pahasına bir avuç kömürü çantama atmadan edemiyorum. Kömürlerin durduğu depoyu da geziyoruz, duvarına yüzlerce kişi kömürle adını yazmış, Meleklerin Payı da elbette ki duvardaki yerini alıyor.

Kömür filtrasyonu İskoç viskilerinde ve diğer Kentucky burbonlarında görmediğimiz ilginç bir işlem. Kömür haline getirilen akçağaç odunları dev tanklara (Vat) konarak tüm viski damla damla bu kömürlere damlatılıyor ve filtre ediliyor (Bu işlemi evlerimizde kullandığımız kömür filtreli su arıtma cihazlarına benzetebiliriz) Kömür yapılan Rickyard’ın hemen yanında bulunan binaya girdiğimizde bu çok ilginç işlemi gözlerimizle görüyoruz. 72 kömür tankı var, ancak o anda 60’ı işler durumda ve üstlerindeki borulardan damla damla Jack damlıyor. (her tanka dakikada 220 lt viski damlıyor) Tabii ilk akla gelen bir damlanın onca kömürden geçerek aşağı ulaşmasının ne kadar zaman aldığı; Jeff net bir rakam elde etmenin zorluğunu ancak yaptıkları araştırmalarda damlanın dibe varmasının yaklaşık 2-3 gün sürdüğünü belirtti.

Kömürle filtre edildiğinde çok yumuşak ve rahat bir içime sahip olması Jack Daniel’s No:7 ‘yi Amerika’nın ve dünyanın en sevilen viski markalarından biri haline getiriyor. Kömür filtrasyonu işlemini 2 kez tekrarlayarak daha da rahat içimli bir hale getiren damıtımevi bu viskiyi de Gentleman Jack adıyla pazarlıyor (Daha önceki bir yazımda Jack Daniel’s ın farklı ekspresyonlarından bahsetmiş ve tadım notlarımı paylaşmıştım) Hem kömür filtrasyonu hem de fıçılama işleminin 2 kez yapıldığı No:27 Gold da firmanın yeni piyasaya sunduğu premium bir ekspresyon ve bugüne kadar içtiğim en kompleks Jack Daniels olduğunu söyleyeliyim. Tadım notlarımı linkte görebilirsiniz.

[highlighted_text]Bu kadar yazdık ve üretim sürecine ve Jeff Arnett’le gerçekleştirdiğimiz tadım seansına gelemedik bile… Onları da bir sonraki yazıya bırakalım…[/highlighted_text]

Cheers!